KOMMENTAR_
Des Jahr is zu End,
kaum zu glaubm, wia d`Zeit rennt,
verganga vü Tag,
was wird folgn, i mi frag!
Der Wechsel recht schnell,
iatzt is finsta, dann hell,
d`Sunn geht unter und auf,
streng geregelt ihr Lauf.
Des Schicksal bestimmt,
ob`s was gibt, ob`s was nimmt,
kannst nix dagegn toan,
bist als Mensch da ganz kloan.
Leg alls in Gott`s Hand,
er schenkt Leib, Seel, Verstand,
sei dankbar dafir,
er hülft dir und a mia!
Begrenzt is des Lebm,
uns als Leihgab nur gebm,
die Sanduhr, sie rinnt,
du wirst wieda zum Kind.
Wird z`groß mal die Last,
gfrei di, wann du wen hast,
der dir zur Seit` steht,
jedn Weg mit dir geht.
Oft braucht ma vü Muat,
a liabs Wort tuat dann guat.
Bleibts freindli und gsund,
`s gibt zum Jammern koan Grund!
I wünsch Gottes Segn,
an dem is ja alls glegn,
Vertraun, recht vü Glick
und an dankbaren Blick.
Stoßts an, sagts PROSIT!
Hab zum Schluss nu a Bitt:
Es soll endli werdn
wieda Friedn auf Erdn!
KOMMENTAR_
DENK_WÜRDIG
Jetzt die KIRCHENZEITUNG 4 Wochen lang kostenlos kennen lernen. Abo endet automatisch. >>
BRIEF_KASTEN