BRIEF_KASTEN
Heit wird eich vameldt,
was einst gschehn is am Feld,
vor zwoatausend Jahr,
kinnts mas glaubn, alls is wahr.
In Bethlehem wars
bei de Lampal und Goaß.
Was hat si zutragn?
Glei werd i eich`s sagn!
De Buama san miad,
habm an ganzn Tag ghiat,
iatzt wollns eana Ruah,
falln de Augn ean glei zua.
Nur oana bleibt wach,
der schaut ab und zua nach,
obs d`Lampal guat geht,
fehlat oans, war des bled.
Schlaft selba fast ein,
mei, da triafft eam a Schein,
am Himmel, ganz gschreckt,
er was Seltsams entdeckt.
A Stern leicht so hell,
weckt d`Hirtn ganz schnell.
A Engel, der spricht:
„Habt nur Mut, fürcht euch nicht!
Bring Friedn auf d`Erd,
dass der Mensch selig werd,
geht’s nach diesem Stern,
denn er bringt euch zum Herrn!
Ein Traum ist wahr word`n
und ein Kindlein gebor`n,
der Heiland der Welt,
der euch trägt und euch hält!“
De Angst is vaflogn,
schnell a Joppn anzogn,
da Michl vazagt,
er ganz schüchtern dann fragt:
„Was schenga ma her,
wer nix hat, tuat se schwer,
de Armut is groß,
s`Kindal nackat und bloß!“
A Fell von an Schof,
sagts iatzt net, des is doof,
des Kloane halts warm
in da Muatta ihrn Arm!
Gebts Mülch in a Kann
und nehmts mit a a Pfann,
guat schmeckt a des Schmalz,
frische Eier und Salz.
An frischn Loab Brot,
macht de Wangerl schea rot,
fürn Vatern an Wein,
nur der beste derfs sein!
Es warat a guat,
macht da Muatta gwiss Muat,
mia bringan a Holz,
ja, de Buam san ganz stolz.
Da Liappl is schwach,
er denkt lange Zeit nach,
wissts, was er dann moant:
„D`Flötn hülft, wanns Kind woant!“
Bei stockfinstra Nacht
habm am Weg sie sich gmacht,
da Stern zoagt den Weg
über d`Wiesn und Steg.
Bleibt ganz plötzli stehn,
mei, des kanns do net sein,
habm ghofft auf a Schloss,
an Palast, riesengroß.
Des is ja a Stall,
da habms gstaunt allemal.
der Stern täuscht sie net,
weil a Krippal drin steht.
Auf Stroh liegt des Kind,
sie knian nieda ganz gschwind
und betens glei an,
sagt d`Maria zan Mann:
„Iatzt wird alles guat,
liaba Josef, nur Muat!“
Dann wird musiziert,
wias an Kinig gebührt.
Da Esel bleibt stüll,
a de Kuah net störn wüll,
a ganz frecha Floh
hupft ins Ohr ausm Stroh.
Des kitzlt, na klar,
und a Wunder wird wahr,
des Jesuskind lacht,
was den Hirtn Freid macht.
Glickselig kehrns zruck,
komplett weg is da Druck,
alls is iatzt so leicht,
eana Ziel habms erreicht!
A g` segnete Zeit,
ja, de wünsch i eich heit,
denkts oft an den Herrn,
der eich hat gar so gern!
BRIEF_KASTEN
Jetzt die KIRCHENZEITUNG 4 Wochen lang kostenlos kennen lernen. Abo endet automatisch. >>